Het Museum Nederlandse Cavalerie is gevestigd op het terrein van de Bernardkazerne in Amersfoort. Dit is goed om te weten van te voren, want dit vereist een aantal extra handelingen ten opzichte van een normaal bezoek aan een museum. Zo is het dan ook benodigd om je voorafgaand je bezoek te melden bij de beveiliging van het kazerneterrein en je te kunnen legitimeren met een ID-kaart of paspoort. Daarna belt de beveiliging je door dat je naar het museum komt. En ook bij het verlaten van het museum word dit gecommuniceerd tussen het museum en de beveiliging, waarbij de medewerker van het museum je ook weer naar de poort en/of je auto brengt. Je krijgt van de beveiliging ook een bezoekerspas, waarbij vermeld staat dat je deze zichtbaar dient te dragen. Echter in het museum zelf word hier niet actief naar gevraagd. Al met al geeft dat wel wat extra spanningen, in elk geval bij mij.
Het museum zelf beslaat twee delen. Je hebt het hoofdgebouw, waar je vooral meer leert over de geschiedenis van de Cavalerie. Ik wist zelf niet goed hoe ik dit zou moeten definiëren. Maar de medewerker vertelde dat dit eigenlijk van oorsprong het deel is wat gaat over de paarden. Of in het meest zichtbare deel tijdens Prinsjesdag: dan begeleid de Cavalerie de gouden koets. In het museum zijn tal van theatrale opstellingen met met name kostuums en informatie op borden. Er zijn op bepaalde plekken ook audiovisuele presentaties, maar die worden gestart middels knoppen. Dus heb je ook geen hinder van. In het tweede gedeelte van het museum in een ander gebouw (Landsverkgebouw) vind je een grote collectie aan tanks, pantservoertuigen en voertuigen. Erg indrukwekkend om daar dan naast te staan. Wat dat betreft als je dan kijkt naar de website van het museum, doet dit amper eer aan de collectie. Het is ook geen klein museum. Je kan er snel twee uur voor uittrekken als je alles rustig wilt bekijken en evt. wat films in wil starten. Het is ook een vrij rustig museum qua bezoekers. Ik heb vrijwel het gehele bezoek alleen gelopen.
Prikkels, die zijn er hier en daar wel. Het geluid van de video’s staan naar mijn smaak wel wat hard en zijn niet instelbaar naar volume. Jammer. Wel vind ik het erg prettig dat er geen audio effecten zijn die met de oorlog te maken hebben, waardoor je ook geen schrikeffecten hebt. Enige wat ik een vervelende toon vond, was het verwarmingselement in het tweede deel van het Landsverkgebouw. In dit gebouw heb je ook overgangen van temperatuur van verwarmde vertrekken en niet-verwarmde vertrekken. Al vond ik het in de verwarmde vertrekken zelf wat te warm, waardoor ik de koele vertrekken wel kon waarderen. In het hoofdgebouw hoor je door de bouw in een soort hal wel duidelijk het gepraat van elders. Toch is het vooral een heel erg prikkelarm museum.
De locatie is niet bekend met de Autipas of Hidden Disabilities Sunflower.
