Museum Buurtspoorweg is één van de rijdende musea in Nederland. Het traject waarover dit museum rijdt is van Haaksbergen naar station Zoutindustrie met als eindstation Boekelo. Over dit traject duurt een enkele reis ongeveer 25 tot 30 minuten. En op de eindstation was de wachttijd ongeveer 40 minuten. Zelf deed ik de reis omgekeerd, dus ik begon in Boekelo en eindigde in Haaksbergen en weer terug. Op de twee eindstations is wel het nodige te zien en te bekijken. Het is dus niet zo dat je je echt hoeft te vervelen. Op station Haaksbergen is onder andere een draaischijf te zien, worden voertuigen gerestaureerd en vind je de locomotieven in de remise. Hier is ook een horecapunt te vinden.
Op station Boekelo zijn juist meer rijtuigen opgeslagen in een loods, is hier een modelspoorbaan en vind je een kleine horeca servicepunt. Je kunt hier ook nar een film kijken in een wagon en kun je vanuit een diesellocomotief zien wat een machinist ziet vanuit zijn punt middels schermen, hoewel: die loopt eigenlijk niet goed, wat links en rechts zijn duplicaten van elkaar, terwijl je net een andere hoek zou hebben. Maar dat zal wel liggen in mijn details. Het idee is leuk. De trein word vandaag voortgetrokken door een stoomlocomotief, maar het museum heeft ook dieseltreinen, dus het kan een keer voorkomen dat er een dieseltrein voor de rijtuigen staat.
Verder viel het op dat in de rijtuigen vooral 3e klasse rijtuigen zijn en 1 rijtuig 2e klasse. De 3e klasse rijtuigen hebben houten bankjes. De 2e klasse rijtuig is de zitting met een soort leerkussen bekleed en daarmee iets comfortabeler. Verder is één van de rijtuigen voorzien van een lift voor een rolstoel, waardoor je ook mee kan gaan in een rolstoel. Wel word door de locatie geadviseerd dit te reserveren, omdat de ruimte beperkt is. Over het traject rijdt je met een snelheid van maximaal 30-32 km per uur, dus het gaat niet hard. Hoeft ook niet, want anders kun je net zo goed de intercity pakken.
Qua prikkels maak ik een onderverdeling tussen de rit en stations. Als ik puur naar de rit kijk, dan hoeft dit niet als prikkelrijk worde beschouwd. Wel maakt het een verschil met het publiek welke in je coupe zit. Kinderen hebben vanuit hun enthousiasme meer geluiden dan een groep senioren, als voorbeeld. Maar door al het houtwerk merk je ook dat het wat galm heeft in de coupé. Er zijn ook wat verwachte prikkels, zoals de stoomgeur of het geluid van het rijden op rails. Verder was het vooral warm in de coupés. De ramen van de rijtuigen kunnen wel open, waardoor je nog een beetje wind mee vangt.
Ten aanzien van station Haaksbergen en station Boekelo is de kans dat je mensen in je nabijheid ervaart groot, omdat tijdens het wisselen van de locomotief in de rijrichting, mensen hier op af komen en dus de persoonlijke ruimte lastiger is. In de loodsen van beide stations weerkaatsen de geluiden flink, dat zit hem in de bouwkundige stijl van dit soort loodsen.
Ten aanzien van station Boekelo is er een audiopunt die reageert op een bewegingssensor bij een rijtuig, hier kun je van schrikken. Ook de film in de wagon is luidt in geluid. Het afblazen van het stoom gebeurd op enige afstand, voor de liefhebber is dat misschien minder leuk, voor het geluid, is het wel prettig.
Tenslotte voor station Haaksbergen zit hier een wat uitgebreidere restauratie. Hier is veel geluid en is niet prettig. Je kan gelukkig ook het perron zitten en is bij mooi weer geen straf. Op station Haaksbergen word geen audiovisuele presentaties gebruikt.
Verder vond ik het jammer dat ondanks dat ik dit museum van tevoren ook had gemaild met mijn vragen, hier nooit een antwoord op is gekomen, waardoor ik mij ook minder goed heb kunnen voorbereiden dan ik had gewild.
