Dierenpark Hoenderdaell is een dierentuin nabij Anna Paulowna. Het is een kleinschalige dierentuin, waarbij er vooral respect is voor de natuur. Het park laat dan ook, waar het kan, de natuur zijn gang gaan. Je vind hier dus ook geen perfect gebaande perken, zoals je soms in andere dierentuinen tegen komt. Daarnaast heeft het park een samenwerking met twee stichtingen, stichting SOS Dolfijn en stichting Leeuw. Deze hebben binnen het park dan ook hun vestigingen. Om de beoordeling zuiver te houden ten aanzien van dierenpark Hoenderdael heb ik in de puntenwaardering deze locaties niet meegenomen, maar vertel ik in de review hier wel wat over.
Het park is een langgerekt park, waar je toch al wel gauw vier tot vijf uur nodig bent om alles rustig te bekijken. Het viel mij direct eigenlijk op dat het park geen logische looproute kent, waardoor je wat zigzaggend over het park loopt. Ook zijn er delen op het park waar de heen en terugweg over een pad loopt. Dat zorgt er dan ook voor dat de verkeersstromen wat tegen elkaar in gaan. Dat zou niet heel erg hoeven zijn, ware het niet dat op bepaalde plekken van het park de paden dan wel erg smal zijn (geschat op 1 meter) terwijl er ook delen zijn van bijvoorbeeld 4 a 5 meter breed. Veel van de paden zijn van een soort zand/schelpachtig materiaal gemaakt. De doorloopgebieden zijn dan ook vooral smaller en overige paden wat breder.
Ten aanzien van de geluidsprikkels kun je vooral ook dierengeluiden tegen komen, maar dat valt te verwachten van een dierenpark. In het dierenpark zelf zijn geen audiofragmenten toegevoegd, wat ik zelf erg prettig vind. Dit is anders in de gebouwen van stichting Leeuw en SOS Dolfijn. In SOS Dolfijn is een spel op de vloer die een audiovisuele prikkel geeft. Daarnaast is het gebouw zo ontworpen dat het geluid erg weerkaatst.
In het gebouw van Stichting Leeuw is een binnen baan (zie bovenstaand) waarbij leeuwen weer leren te jagen op een prooi voor ze evt. weer uitgelaten worden (heel mooi wat dat betreft), maar in de tour rondom deze baan, zijn er in bijna elke ruimte daar audiovisuele presentaties die in een loop worden afgespeeld. Het is jammer dat daar geen geluid op verzoek plaatsvindt. Echter het het park Hoenderdaell geen invloed op het aanbod van de stichtingen, dus zou het niet eerlijk zijn dit op hen te berekenen. Wat ik wel bijzonder vind is dus dat stichting Leeuw op het park dus grote katachtige opvangt. Je ziet de katachtigen dus ook niet zoals in een gewone dierentuin, maar door kijkwanden zodat een dier minimaal prikkels krijgt met als doel uiteindelijk weer uit te zetten in het wild. Lichtprikkels zijn hier ook in de panden aanwezig, maar eigenlijk niet met knipperende lichten, wat dan wel weer fijn is. De omloop boven kent bovendien een one vision, dus je kan wel in het trainingsverblijf kijken voor de jacht, maar de dieren zien de mensen niet.
Terug naar park Hoenderdeall. Wat mij ook opviel is dat ik een kaart meekreeg met de verschillende dieren, maar dat ook niet alle diersoorten op de kaart zelf stonden.
Toch nog een verassing, maar niet vervelend als je naar een dierentuin gaat. Het park kent naast de hoofdwegen ook wat stillere plekken, denk bijvoorbeeld aan het bospad, waar het tijdens mijn bezoek stiller was. Wel kwam ik ‘s morgens vroeg op maandag dit bezoek doen, wat mogelijk dit ook verklaard. Het park is helaas niet bekend met de Autipas.
