Het Fletcher kloosterhotel Willibrordhaeghe zit in een voormalig klooster. Het is een groot pand met lange gangen. Wat ik wel jammer vind ogen is dat deze gangen allemaal wit gepleisterd zijn en dat ik bij mezelf dacht: wat jammer dat ze dat niet een beetje in de authentieke stijl hebben gelaten. Het hotel heeft nog een kapel, die door het hotel gebruikt word voor evenementen en bijeenkomsten. Ik had bij dit hotel twee nachten rondom mijn andere uitjes geboekt zodat ik een rustpunt had in de regio.
De kamers zelf zijn prettig overdag door de grote ramen waardoor je veel natuurlijk licht binnen kunt laten. In de avond is het minder prettig, omdat ze veel met halogeen-achtige spotjes werken, ook in de badkamer. Deze ervaar ik als te fel. Daardoor heb ik ook de spotjes van richting veranderd in de kamer en naar het witte plafond laten wijzen om zo het licht meer indirect te ontvangen. De ventilatie staat eigenlijk continu aan in de badkamer, maar bij het sluiten van de deur, is dit geluid daar ook weg, dus een prima oplossing. Verder had ik met mijn kamer geen hinder van bijvoorbeeld verkeersgeluiden of iets dergelijks, waardoor dit ook een heel fijn rustpunt was tussen de locaties in om even uit de prikkels te kunnen stappen.
Ik heb op beide dagen ontbeten in het restaurant, waarbij ik de eerste dag ook de medewerkster vroeg naar de rustigste plekken. Daardoor heb ik aardig rustig kunnen ontbijten, al was het toen het was drukker werd, ook wel meer geluiden. Er zijn plekjes hier waar veel licht is, maar ook plekken met weinig licht, dus daarin is ook wat keuze. Bij dit hotel kun je ook wel het ontbijt of andere maaltijden op de kamer krijgen, maar hier word een toeslag voor in rekening gebracht van € 5,-.
Het inchecken deed ik dit keer met de Uit met Autisme Boardingskaart, waar ik het hotel ook van tevoren over had geïnformeerd. Ik vermoed daarom ook dat ze mij een kamer achter in de gang hebben gegeven, maar communicatie hierover ontbrak. Ik had wel de indruk dat de incheck goed verliep, alleen was de daarop volgende uitleg too much om te verwerken waardoor ik alsnog wat duizelde over hoe ik naar mijn kamer moest lopen. Ik vond uit dat er namelijk nog een kortere route was uiteindelijk.
