Grootegast: Museumdrukkerij

Er staan diverse drukmachines in de museumdrukkerij, voornamelijk van bruin en zwarte kleuren. Daarboven hangen witte lampen.

Bij deze locatie heb je het risico dat andere mensen dichtbij komen of in je persoonlijke zone komen. Op deze locatie word er gewerkt met fel licht. Bescherm jezelf hiervoor als je hiervoor gevoelig bent. Op deze locatie zijn er op verschillende punten geluidsprikkels aanwezig, al dan niet binnen dezelfde ruimte. Op deze locatie zijn er meerdere geluidsbronnen, welke door elkaar lopen en/of er is sprake van weerkaatsen van geluiden.

De Museumdrukkerij is gevestigd in Grootegast en zit in hetzelfde pand als het Lego museum en de Victory museum. Dit museum toont verschillende drukmachines, die op het moment van mijn bezoek niet in werking zijn. Wat misschien in die zin wel een beetje jammer is. Jammer omdat het uiteindelijk om het product drukken gaat. Er staan ook wel borden bij de apparaten, maar die corresponderen eigenlijk niet tot nauwelijks met het apparaat dat dan voor je staat. In twee gevallen zocht ik in de massa naar een apparaat, die ik uiteindelijk ook niet zag.

Een heidelberg drukmachine met cillinderpersen. De machine was een nieuwe uitvinding begin 20e eeuw. De machine kon niet alleen drukken, maar ook materiaal bewerken om te vouwen of om bv. een perforeerlijn aan te brengen. Papieren werden middels het opzuigen van de ene kant naar de andere kant overgeheveld.
De heidelberg drukmachine is één van de meest gebruikte machines in de (boek)drukkunst van de 20e eeuw.

Nu vond ik dat zoeken ook wel lastig, want net als in het Victory Museum of het Lego museum, lijkt ook dit compact bij elkaar te zijn neer gezet, waardoor alleen daardoor het eigenlijk al heel veel prikkels geeft. Het is daarbij ook niet helpend dat het Museumdrukkerij in dezelfde hal staat als het Victory museum, waardoor je alle geluiden van het Victory Museum te horen krijgt en in zoverre ook afleidend is om geconcentreerd teksten te lezen. Ook viel op dat de borden bij de machines de kleuren soms echt vloekend waren met elkaar. Met als gevolg dat dit ook een prikkel af gaf.

Een voorbeeld van zo'n bordje, de achtergrondkluer is blauw, de basis letters qua uitleg is wit en dat gaat nog wel. Maar vervolgens word het object in een paars-roze kleur weergeven wat erg vloekt met de blauwe achtergrond.

Het museum is ten aanzien van de andere musea dan wel rijkelijker met de informatie voorziening. En als je dan niet de geluiden zou hebben van het Victory museum en je zou puur en alleen de stilte ervaren zonder de machines die geluid maken, zou het het een totaal andere beleving met zich mee geven. De verlichting is hier met TL-buizen en er word geen gebruik gemaakt van spotjes. Hoewel de verlichting lager hangt, was dit wel verdraagzaam. Ik kom tot oranje, omdat je hier vooral dus de geluiden van het Victory museum meekrijgt, maar gelukkig niet de lichteffecten.

Rechts staat een intertype machine. Deze heeft aan de bovenkant het alfabet in loden letters staan. Daaronder zit een toetsenbord met de letters. Een typist toets de letters van een woord in, waarna er een zin ontstond die in een soort houten bak (een zetraam) werd gezet om te kunnen drukken. Later werden de grote stukken in 1 keer in lood gezet, waar links op de foto voorbeelden van zijn, in een setraam en in een halve rol voor een pers.
De intertype was een modernere machine, hier konden mensen de woorden typen en zo in een zetraam plaatsen of later op een rol om kranten te drukken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.