Bejegening personeel: ![]() | Faciliteiten: ![]() |
Geluidsprikkels: ![]() | Lichtprikkels: ![]() |
Audiovisuele prikkels: ![]() | Geurprikkels: ![]() |
Mensen in nabijheid: ![]() |
Review
Het Groninger Museum is centraal gelegen in de stad Groningen tegenover het centraal station. Het museum is gebouwd als een eiland in het kanaal rondom de stad, waardoor een deel van het museum ook onder het waterpeil ligt. Naast de vaste collectie van schilders van De Ploeg en tal van portretten van bekende Groningers, is er ruimte voor kunstige voorwerpen en wisseltentoonstellingen, zoals nu een tentoonstelling van werken van Vincent van Gogh. Hierdoor is het wel benodigd een toeslag te betalen op de entree. Het museum zelf is erg kleurrijk, ook in de wanden.




Bij binnenkomst in de hal is een installatie met rood licht dat steeds aan en uit verspringt. Het museum heeft geen fijne akoestiek. Er is veel beton, waardoor geluiden ook best weerkaatsen, zeker van bezoekers, maakt dit het bezoek niet heel prettig, omdat de ruimte zo enorm galmt. Er worden minimale audiofragmenten afgespeeld, maar wel op twee plekken audiovisuele presentaties die in een loop afspelen. Om de geluidsprikkels te dempen heb ik de active noice cancelling koptelefoon ingezet. Het kan erg druk zijn in het museum, waardoor ik ook mensen merkte die vlak achter mij langs gingen, wat bij mij ook wat agitatie gaf. Ik ben die ruimten dan ook uitgelopen.

Zeker bij een populaire tentoonstelling, zoals de werken van Vincent van Gogh, is hier sprake van. Ik had van tevoren contact gehad over een plan B, waarbij dit museum bestaat uit een rustruimte zoals ze dit zelf beschrijven. Hiervoor moest ik wel een medewerker vragen, dit verliep wat chaotisch, want ik moest naar een trap, maar er waren twee trappen, dus wist het niet goed meer, gelukkig kwam er al een andere beveiliger naar mij toe. In de stilteruimte kun je alleen komen met behulp van een medewerker. Het is dus nog wel benodigd dat je jezelf kunt uiten dat je dit nodig bent.


De rustruimte is een kleurrijke ruimte die bestaat uit een tafel met fotolijstjes, een foto van de stad Groningen en een groot kleurrijk schilderij. Omdat ik al geprikkeld was, vond ik het niet het meest ideale, maar het was beter dan met alle geluiden en mensen om mij heen. De ventilatie is hier wel duidelijk hoorbaar. Wel fijn dat het er is als ik uitga van zo’n betonnen gebouw met veel prikkels.



Het museum is niet bekend met de autipas of hidden disabilities sunflower. Dat is juist wel weer jammer, want als je dan wel overprikkeld raakt en je minder goed kan uiten, lukt dit niet met deze hulppassen. Het museum biedt begeleiders een kosteloze entree aan. Het Groninger Museum heeft zo nu en dan ook prikkelarme openstellingen.
