Het museum Joure zegt de titel van het museum eigenlijk niet echt waar het over gaat. Dit blijkt pas als je nader opzoek gaat. En eigenlijk is het een beetje een tweedelig museum. Aan de ene kant gaat het over het merk Douwe Egberts die zijn oorsprong vind in Joure en de persoonlijke aspecten van de familie Egberts. Aan de andere kant is er een deel met oude ambachten met huisjes die ingericht zijn als bijvoorbeeld drukkerij, de koperslagerij of de klokkenmaker. Wel met allemaal fabricaat uit Joure en omgeving. Wellicht heeft de naam van het museum ook daar wel zijn oorsprong in, behalve dat het niet gaat over Joure als plaats zelf.
De indeling van het museum is niet logisch. Om mijn ticket te halen, ga ik eerst naar een gebouw waar ook de VVV in zit. In dit gebouw zit dan ook het museumcafé en de museumwinkel. Dan moet ik de straat oversteken en kom ik in een ander gebouw waar het eigenlijke museum is. Het is hier vrij kaal aan de wanden, waardoor het geluid en met name de gehorigheid erg groot is. In de eerste ruimte die dan word aanbevolen staat het merk Douwe Egberts centraal van het begin naar nu inclusief koffiemachines en waterkokers. Deze ruimte heeft een laag plafond en een houten vloer. Het levert, samen met pratende mensen, dan ook ook een ruimte op met heel veel harde geluiden. De route vervolgt naar buiten, waar je eerst in het arbeidershuisje komt waar Douwe Egberts is geboren, die verplaatst is naar het museumterrein. Daarna volgen verschillende oude ambachten in diverse huisjes. Hier zijn ook verschillende prikkels aanwezig.
Ik vind met name de klokkenmaker iets waar ik niet lekker op ga: zoveel tikkende klokken. Ik merk dat ik er kriebelig van word, want ondanks de koptelefoon die ik op heb gezet, gaat dit geluid door de filters van de Active Noice Cancelling. Ik ben er ook snel weg. Ook in de drukkerij is het druk met geluiden, mede door een audiovisuele presentatie die in een loop word afgespeeld en en de mogelijkheid om zelf een boekenlegger te drukken met de hand, geeft niet alleen geen geluid, maar ook een dreun in de vorm van een trilling die ik opmerk. Helemaal als hier niet subtiel mee word omgegaan. Ook tref je hier bepaalde geuren aan, die ik associeer met smeermiddelen. het past zeer zeker bij de situatie en vind het dan ook niet storend, maar mocht je er heel gevoelig voor zijn, dan is het misschien goed te weten. Tenslotte ben ik toch maar naar het museumcafé gegaan. Hier was veel geluid, met name door een aanwezige groep, maar ook in de bouw zelf waren er geen akoestische maatregelen doordat alles hard was aan interieur.
