Het Museum Dokkum gaat voor het grootste gedeelte over Dokkum en omgeving. Het is bijzonder dat het museum in een ander gebouw begint dan je eindigt, waarin een medewerker meeloopt om de deur te openen. Bij de stap over de drempel hoor je vrij luidt Gregoriaans gezang, waarbij je in de vitrines meer leert over het leven van Bonifatius en diverse bodemvondsten. Hierna komt na het drukken op een knop een licht- en hoorspel tot leven waarin de laatste uren van Bonifatius beluisterd kunnen worden.
Ook dit element staat luidt en is op de bovenetage nog hoorbaar. In het resterende museum vind je een open depot, textiel en speelgoedzolder en een wisselexpositie. Je kan ook nog de kelder in waar meer te zien is over het klooster Claercamp die in 1165 gebouwd werd en in 1580 weer afgebroken. Hier zijn objecten te zien die afkomstig zijn van het terrein waar het klooster heeft gestaan. Het museum is niet groot. Ik deed er minder dan een uur over, maar dat kwam mede doordat de maximale parkeertijd voor de deur 1 uur is.
Qua prikkels zijn er wel een aantal. Het gezang bij binnenkomst reageert op en sensor, maar staat wel luidt. Het licht- en hoorspel start je met een knop, maar als je de knop niet gebruikt, moet je wel door de ruimte die vrij donker is. Als je het licht- en hoorspel start, is het geluid wel hard. Veel van de vloeren in het museum zijn van hout gemaakt, waardoor ik mij kan indenken dat als het drukker is, het niet fijn is om hier te zijn omdat het toch geluidsprikkels met zich meegeeft. Enkele spotjes waren niet prettig, bijvoorbeeld als je dan de hoek omgaat, dat een spotje vol in je gezicht schijnt. De meeste van deze prikkels zijn aan het begin, het resterende deel van het museum zijn er niet tot nauwelijks prikkels. Wel valt op dat niet elke ruimte even warm is, waardoor je wel wisselingen van temperatuur kunt waarnemen.
Het museum is niet bekend met de autipas of Hidden Disabilities Sunflower.
