Museum Schokland is een museum in Ens. Ik reed al vaker over de A6 waar dit museum al word aangegeven. Nooit eerder was ik er geweest en ook geen idee wat ik precies nou moest verwachten bij dit museum. Dus in zekere zin stond mij dan ook een verrassing te wachten. Ook omdat de website van de locatie eigenlijk helemaal geen prikkelinformatie vertoond, of überhaupt niet over toegankelijkheid. Tijdens mijn bezoek kom ik er pas achter dat Schokland, net als Urk, een eiland is geweest in de Zuiderzee en ook op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. Het museum verteld dan ook het verhaal van de strijd met het water en hoe het zich daar gevormd heeft vanaf de ijstijd tot nu toe. Het museum is niet heel groot, het bestaat uit een aantal aan elkaar geschakelde expositieruimten waarbij je op een houten vloer loopt. Dit klinkt wat hol in elk geval. In de ruimte word bij de ijstijd een geluid van wind afgespeeld. Dat had wat mij betreft niet gehoeven. Daarna was er een audiovisuele presentatie met een telefoon voor het geluid. Dit stond dermate luidt dat je het hoort fluisteren. Hierna vind je in de ruimte nog twee keer een audiovisuele presentatie, die je zelf kan starten met een fysieke knop. De volume staat wat mij betreft te hoog, maar is helaas niet aan te passen. Het kerkje op het terrein is vandaag gesloten vanwege een nieuwe tentoonstelling, al maak ik stiekem toch even een foto.

Op heb buitenterrein loop je over een smal schelpenpad van ten hoogste 50 cm. langs verschillende objecten. Zo vind je nog de oude dijk van toen er nog zee was alsmede een houten dijk. Bij de kassa krijg je een folder mee waar met cijfers het correspondeert met de praktijk wat je zoal bekijkt. Het buitengebied is eigenlijk wel prikkelarm te noemen. Voor kinderen zijn hier en daar ook speelelementen toegevoegd, zowel binnen als buiten.


Wat je aan prikkels kan krijgen, is dan ook vooral binnen, de geluiden, met een aantal op verzoek. De lichtspotjes zijn niet overal fijn. Met name omdat het hier weerkaatst met plexiglas of omdat een spotje zo afgesteld staat om de ene kant van de wal te verlichten, terwijl je de andere kant er dan minder goed door leest. Ik was vandaag alleen in de ruimte zo’n beetje, waardoor je van de hollen vloer, niet zoveel geluid ervaart.

De locatie is helaas niet bekend met de Autipas of Hidden Disabilities Sunflower.

Hartelijk dank voor het bezoek aan Museum Schokland! Deze review levert ons veel waardevolle nieuwe inzichten op, waardoor we de bezoekervaring kunnen verbeteren. Zowel op onze website, bij de balie, als op het terrein zelf.
Met vriendelijke groet,
Team Museum Schokland
Zoals bovenstaande review aangeeft zou de belichting inderdaad een aandachtspunt moeten zijn voor het museum. Door het reflecterende glas zijn sommige beschrijvingen best lastig te lezen. Voor het overige positief verrast door dit museum. Bijvoorbeeld de ligging, iets waar het museum uiteraard weinig invloed op heeft. De route door het rustige polderlandschap met overzichtelijk rechte wegen en goede parkeermogelijkheden (werkdag laagseizoen) geven mij minder prikkels bij aanvang van het bezoek.
Wat eveneens prettig is dat het museum een duidelijke, natuurlijke indeling en vaste looproute heeft. Je hoeft niet de zoeken. Geen zijkamers waaruit op onverwachte momenten andere bezoekers tevoorschijn komen of in tegengestelde richting lopen. De verschillende tijdvakken worden mooi ondersteund door rustige “aardse” kleuren in afzonderlijke ruimtes. Lichtblauw voor de ijstijd, grasgroen voor de periode erna. Middeleeuwen/veen bruin etc. Het geluid van de overigens prima film (rustig beeld, geen felle kleuren en snelle montage) is nu in de aangrenzende ruimtes te horen. Dit zou eenvoudig verbeterd kunnen worden door plaatsing van een extra deur in het sluisje/gangetje wat naar de filmzaal leidt.
NB: Aanrader bij mooi weer is een rondje Schokland per fiets (deelfietshub naast het museum) of wandelen. Het pad is ca. 10km lang maar op diverse plekken gemakkelijk in te korten en voert langs de resten van oa een kerk en vuurtoren.