Oosterbeek: Airborne Museum Hartenstein

Op deze locatie zijn er op verschillende punten geluidsprikkels aanwezig, al dan niet binnen dezelfde ruimte. Op deze locatie zijn er meerdere geluidsbronnen, welke door elkaar lopen en/of er is sprake van weerkaatsen van geluiden. Op deze locatie word er gewerkt met fel licht. Bescherm jezelf hiervoor als je hiervoor gevoelig bent. Bij deze locatie word er gebruik gemaakt van flitsende lampen of een snelle overgang van lichteffecten. Bij deze locatie word er gebruik gemaakt van schermen die flitsende of snelle beelden gebruikt. Op deze locatie kun je temperatuurverschillen ervaren naar heel warm of juist heel koud ten opzichte van de buitenlocatie. Bij deze locatie heb je het risico dat andere mensen dichtbij komen of in je persoonlijke zone komen.

Het Airborne Museum Hartenstein ligt in Oosterbeek. Het museum gaat voornamelijk om de mislukte operatie Market Garden en de Slag om Arnhem. Zo zijn er talloze geweren en kostuums te zien in het museum. Het museum is gevestigd in een wat ouder pand, maar heeft daarbij ook nog drie etages eronder gebouwd waarin verschillende dingen gebeuren waar ik dadelijk op kom. Bij binnenkomst werd mij een audiotour aangeboden, die ik vanwege de gevoeligheid van mijn geluid eigenlijk nooit aanneem. Ik merkte echter in het museum dan ook dat ik daardoor wel de nodige informatie mis. Bij de objecten, die veel achter glas staan, is de informatie over objecten betrekkelijk weinig. Tegelijkertijd geeft zoveel audiotours door elkaar in ruimten ook een prikkel, doordat de audiotours zonder koptelefoon geleverd worden, hoor je overal die geluiden fluisteren. Naast het museum hebben ze ook nog een “Airborne Experience” waarbij je door verschillende diorama’s loopt met verschillende effecten.

Diverse kleding die gedragen werd door Nederlandse militairen.

Maar hoewel ik heel graag positief wil zijn in mijn review, merk ik dat ik zo overprikkeld hier ben geraakt, dat me dit niet goed lukt. Ik had van tevoren echt de website goed bekeken en ook wel een e-mail gestuurd, die onbeantwoord bleef en de website geen antwoorden kent. De overprikkeling komt weg uit diverse zaken. Daarbij speelt mee dat er absoluut geen autonomie hierin is, maar ook weinig plekjes zijn waar je je kunt terugtrekken. Het begon eigenlijk bij de kassa al, waar ik geen informatie kreeg en dacht van “En nu?” Goed, ik zag begin tour, maar daar waren steeds heel veel mensen. Ik kwam in een “stiltezaal” als naam. Maar wat een misleidende term. Door het type oude gebouw galmt het heel erg, zeker als mensen met elkaar praten en nog eens fluisterkastjes (audiotour) aan hebben staan. De gangpaden zijn smal, hooguit 1,5 meter breed op de meeste plekken, waardoor er telkens mensen in mijn persoonlijke ruimte komen en ik meerdere keren aan gestoten word.

Een deel van de collectie met o.a. een geweer, kleding, een helm, en een vlag.

Ik merk dan ook dat mijn agitatie op begint te lopen. Vrijwel de gehele collectie zit/staat achter glas. Is niet een probleem. Ze hadden al ontdekt dat er mini spotjes aan de binnenkant van het glas kunnen, maar waarom dan ook nog aan de buitenkant? Dit weerkaatst erg en is echt niet fijn. Ik loop maar naar boven, weg van de drukte, waar het alsnog erg druk is. Ik besluit maar mijn Active Noice Cancelling koptelefoon te gebruiken met muziek. Met zoveel fluisterkastjes, geluiden van audiovisuele presentaties om mij heen en krakende houten vloeren. Om nog niet te spreken van de snel wisselende beelden en flitsende beelden soms. Pittig. Ik wil de ruimte wel uit lopen, maar er staan dan weer mensen in de weg, waardoor ik wat spaans-benauwd er van word. 

Goed, ik besluit nog dapper de “Airborne Experience”  te doen, ik wil immers een review kunnen geven van het hele museum. Er staat bij binnenkomst een bord met in verschillende talen een waarschuwing. Oké, geen waarschuwing voor de voor mij gevoeligheden als lichtflitsen, harde geluiden en onverwachte zaken. Dat durf ik wel aan. En als het al toegestaan is vanaf 8 jaar of ouder, dan moet ik het toch ook kunnen? 

De eerste kamer is wachtruimte met een film, daarna mag ik door naar een vliegtuig, waar al hard geluid is en de bankjes en vloer trilt alsof je in het vliegtuig zit. Daarna mag ik uitstappen en kom ik in oorlogsgebied aan, waar harde geluiden zijn en een schaduw van een vliegtuig steeds over vliegt. Valt nog mee, denk ik. De volgende scènes vind ik al snel minder leuk. Harde geluiden, verschillende korte audio fragmenten, lichtflitsen en metershoge beelden. Nee, dit is niet leuk meer. Ik merk dat ik mijn snelheid vergroot. Daar hadden ze wel voor mogen waarschuwen. Niet alleen ten aanzien van prikkel gevoeligheid ten gevolge van autisme, maar ik denk ook aan mensen met epilepsie.  Als ik weer buiten ben ga ik maar eerst naar de toiletten, waar ik hoop bij te komen, maar ook daar is nog het geluid te horen van de experience. 

De waarschuwing voorafgaand aan de airborne experience verteld dat het spannende en angstige dingen kan oproepen, maar niets over aanwezigheid van bepaalde prikkels of bv. beter niet te bezoeken met epilepsie.
Je komt in het gebied waar de oorlog is uitgebroken: kapotte huizen en voertuigen op straat. Lichtflitsen aanwezig.
Je reist mee met een vliegtuig naar de landingsplek.
Er vallen slachtoffers bij granaatinslagen.
Op de landingsplek worden materieel uitgepakt. Op de achtergrond zijn parachutisten aan het landen.
In een van de laatste scenes moet iemand door het water om de overkant te bereiken.

Het museum is niet bekend met de Autipas en Hidden Disabilities Sunflower. Jammer, juist met zoveel prikkels zou het fijn zijn. Al vraag ik me af of dat ten aanzien van de score zoveel doet. Daar zouden echt meer zaken voor nodig zijn. 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.