Museum De Proefkolonie neemt je mee terug in de tijd: ongeveer 200 jaar. In 1818 werd namelijk een plan gemaakt om arme mensen samen te laten wonen en daarbij niet langer te leven van aalmoezen, maar dat mensen zelfvoorzienend gingen leven. Het museum vertelt het verhaal over de eerste kolonisten in de proefkolonie middels het verhaal wat is opgedeeld in 3 ruimten in het museum. In zaal 1 word een film afgespeeld van ongeveer 15 minuten, in zaal 2 word wederom een film afgespeeld, maar dan in een zaal met hele grote ronde schermen in circa 180 graden om je heen. En in zaal 3 zijn de verschillende delen van de kolonie uitgebeeld, zoals over het plan, de school, het huis, de akker en vind je bepaalde informatie over die delen. Het museum is in zaal 3 ook het meest interactieve middels verschillende audiovisuele schermen en touchscreens. Mijn totale bezoekduur was ongeveer 1 uur aan het museum. het lastige van dit museum is dat tussen de zalen deuren zitten die je niet zelf kunt openen met een knop bijvoorbeeld. in die zin word je dan ook min of meer gedwongen om het museum te volgen zoals deze bedoeld is. Echter zijn zaal 1 en 2 zeer prikkelrijk en zou je kunnen overslaan om alsnog wat te leren over de proefkolonie. Dit zit in zaal 1 ook in het aspect dat er geluiden die bedoeld zijn voor een beleving, in een loop worden afgespeeld eens in de zoveel tijd, hoewel de active noice koptelefoon deze er wel uit kan filteren. Er word dan audio afgespeeld om te bedelen om een paar centen bijvoorbeeld, maar met daarbij de focus op de film, is dat erg lastig. Het licht is hier wat donkerder, maar dat vind ik zelf wel prettig. De donkerblauwe spotjes staan hier en daar niet fijn, waardoor ik ook niet zit op de bankjes voor de film.
In de tweede zaal, die geopend word met automatische deuren kom ik in een ronde zaal uit waarvan er 4 grote schermen hangen, hier word een video weer op afgespeeld, maar door de omvang merk ik dat het mij gaat duizelen. De afwisseling van snelle en bewegende beelden overal waar ik kijk, maakt dat ik hier eigenlijk helemaal niet prettig naar kijk en eerste tekenen van overprikkeling merk. Ook hier is niet een centrale punt om naar buiten te lopen, behalve dan via de nooduitgang, maar is er sprake van nood in dit geval? Nee, dat niet. Het is vooral zeer onaangenaam. In de derde zaal worden de verschillende componenten uit de films van zaal 1 en 2 gecombineerd en staan er meer fysieke objecten. Ook hier speelt een video in een loop steeds af. Er is dus continu geluid en geen rustpunten van geluid of prikkels. In zaal 3 is er een combinatie gemaakt van borden met teksten die offline zijn, hier boven hangt een spotje, maar is op een afstand niet leesbaar omdat het bordje wat schuin staat en door de lichtafstelling weerkaatst. Verder staan hier heel erg veel touchscreens die iets doen. Ik was nu alleen in de ruimte, maar het lijkt me totaal niets als er meer mensen waren, met name omdat elke touchscreen an ook weer geluiden afgeven. Het restaurant ben ik wel even naar binnen gelopen, maar hier was zoveel geluid, dat ik hier niets ben gaan eten/drinken. Ik denk eerlijk gezegd dat met de huidige opstelling van het museum, met name het verplichten van de films, je in zekere zin kan stellen dat dit museum niet geschikt is voor mensen die gevoelig zijn voor prikkels, zoals mensen met autisme.
